و باز هم اربعین..

حالا چهل روز از بی برادری زینب(س) میگذرد..

و چهل روز است که سپاه بی علمدار شده..

اصلاً چهل روز است که سپاهی نمانده..

آخر همه مردان رفته اند..

حتی اصغر شیر خواره..

و تنها سجاد(ع) مانده..

که او نیز سخت بیمار است..

چهل روز است که زینب(س) مانده و رباب بی اصغر..

چهل روز است که زینب مانده و ناله های کودکان..

چهل روز است که زینب نمی تواند درست غذا بخورد..

آخر غذای کودکان کم است و زینب غذایش را به آنها می دهد..

چهل روز است که سجاد(ع) را دست بسته در مجلس بزم و شادی میبرند..

چهل روز است که زینب(س) و سجاد(ع) با زبانشان روبروی دشمن ایستاده اند..

چهل روز است که کمر زینب از داغ ظهر عاشورا خم گشته و شِکوِه بر لب نیاورده..

چهل روز است که کوه ها در برابر صبر زینب سر خم کرده اند..

چهل روز است که زینب در نماز شبش برادرش را دعا میکند،آخر خودش خواسته بود..

.

.

و چهل روز،نه 1179 سال است که مولایمان داغدار غم شهدای عاشورا و اسرا هستند..

.

.

و ما شیعیان چهل و نه روز است که عزای مولایمان را برپا کرده ایم..

درست از شب اول محرم..

و چهل و نه روز است که با نفسِ خودمان جنگیده ایم..

تا نکند قلب مولایمان که  سخت در مضیقه است از ما به دردآید..

و چهل و نه روز است که خودمان را طهارت داده ایم..

تا شاید ما را قبول کنند..

.

.

آقا جان:

برایمام پدری نمیکنی؟؟

کنیز و غلام سیاه نمیخواهی؟؟

کنیز و غلام چهل و نه روزه..

پ.ن1:دلم روضه میخواهد..روضه ای با صدایی دلنشین..